Ziyaretçi içeri girdiğinde ise, sıra sıra dizilmiş metalik gri renkte dosya dolaplarının bulunduğu, insanda kapalı yerde kalma korkusu uyandıran bir koridordan geçer ve bu esnada kendisine bir görevli eşlik ederdi. Sonra solgun renkte zemini, yüksek tavanları, üzerindeki sayısız kitap ve klasörlerin ağırlığı altında eğilmiş rafların bulunduğu Viya-na’ya özgü bir odaya girilirdi. Kasvetli avluya tepeden bakan, hafif yeşile boyanmış kurşun geçirmez pencereler güzel göründüğü kadar, kötü niyetli kişilerin cesaretini kıracak cinstendi.Orada çalışmakta olan adamın düzensiz, dağınık ortamda kolayca gözden kaçırılabileceği açıktı. Ama bu durum onun özel yeteneğiyle ilgili bir durumdu. Bazen içeri girdiğinizde adamı bir kütüphane merdiveninin tepesine tırmanmış, aradığı kitabı bulmak için rafları altüst ederken görebilirdiniz. Genellikle sigara dumanıyla kaplı masasında oturur, kâğıt yığınlarını ve asla azalmayacakmış gibi görünen dosyaları incelerdi. Bir belegede yazan cümleyi bitirmek üzere zaman ister veya ufak bir ayrıntı üzerinde uzun uzun zaman harcayabilirdi.