Thomas Mann Değişen Kafalar Pdf Kitap İndir Miyopluğundan ötürü Samadhi’yi sonraları Andhaka, yani kör diye çağırmaya başladılar ve gitgide bu ad, çocuğun ilk adını unutturdu. Ama bu özelliği, gözlerine yumuşak ve çekici bir parlaklık vererek Sita’nın gözlerinden de güzel yapıyordu. Hem çocuk her bakımdan atalarından hiçbirisine benzemiyor, kökeninin biricik varlığı olan annesine benziyordu. Bunun için resim gibi güzeldi ve sidikli bezler içinde geçen dönem sona erdikten sonra vücudu da gelişti, en saf ve güçlü bir güzelliğe ulaştı. Şridaman onu canı gibi seviyor, her şeyden vazgeçerek yalnızca oğlu için yaşamak istiyordu.Ama işte tam Samadhi-Andhaka’nın kucağında böyle gelişip güzelleştiği yıllar içinde Şridaman, gerek kafa gerekse vücut bakımından öyle değişmiş, öylesine kocalaşmıştı ki; Sita artık dayanamadı ve oğlunun yaratıcısı saydığı uzaklardaki dosta karşı içinde duyduğu acıma duygusu da daha üstün bir güç kazandı. Onu yeniden görmek, ”uyma” yasasına göre onun da ne biçim aldığını anlamak, onu da sevindirmek için meyvesini kendisine götürüp göstermek isteği bütün varlığına egemen oldu; ama bütün bunlardan kocasına söz etmedi. Samadhi dört yaşına gelip de daha çok Andhaka diye anılmaya ve minimini adımlarla yürümeye başladığı zaman Sita, Şridaman’ın iş için yolculuğa çıkmasından yararlanarak kaçmaya, inzivadaki Nanda’yı bulmaya ve onu avutmaya karar verdi.Bir ilkyaz sabahı daha gün ağarmadan, yıldızların ışığında yolculuk pabuçlarını giydi, bir eline uzun bir asa aldı, ötekiyle de oğlunun elini kavradı, sırtına da yolluk yiyeceğini koyduğu torbayı asarak bahtına güvenip evinden ve köyünden ayrıldı. Bu yolculuğun sıkıntı ve tehlikelerine karşı gösterdiği cesaret, isteğindeki gücü kanıtlıyordu. Her ne kadar zayıflamış olsa da, damarlarındaki savaşçı kanının da bunda payı vardı. Yolda rasladıkları bütün insanlar bu hacı kadınla yanındaki parlak gözlü yoldaşına gerek söz, gerek eylemle yardım etmekten zevk duyuyorlardı. Yolda karşısına çıkanlara, bilgeliğe karşı duyduğu bağlılık dolayısıyla, ormanda bir çileci yaşamı süren kocasının yanına gittiğini, çocuğunu da kutsatmak ve okutturmak üzere babasına götürdüğünü söylüyor, bu da onların kendisine karşı duydukları saygı, acıma duygusu ve hoşnutluğu artırıyordu. Köylerde ve obalarda hemen hemen her zaman kendisi ve küçüğü için yatacak bir ocak yanı ya da samanlık köşesi, çocuk için de içecek süt buluyordu. Genellikle jüt ya da pirinç tarımı yapan köylülerin arabalarına binerek bir süre onlarla birlikte gidiyor, böyle bir fırsat çıkmazsa yavrusunun elini tutarak yılmak bilmeden tozlu yollarda ilerliyordu. Onun her adımına karşılık Andhaka iki adım atıyor ve önündeki yolun da pek kısa bir bölümünü seçebiliyordu. Ama kendisi çok uzakları, acımalı özleminin ulaşmak istediği yolculuğunun hedefini görüyordu. Değişen Kafalar PDF KİTAP OKU.